Agnieszka Gołda, Katarzyna Tałuć, Materiały źródłowe do biografii naukowej ks. prof. Wincentego Myszora (katalog z opracowaniem), Katowice 2020, Źródła do Dziejów Kościoła Katolickiego na Górnym Śląsku, nr 26
Niepowtarzalny charakter dokumentów rękopiśmiennych oraz jednostkowa i unikatowa ich treść są przesłankami, by wykorzystywać je jako materiały służące do odtworzenia informacji niedostępnych w publikacjach zarówno oficjalnych, jak i mniej oficjalnych. Te właśnie cechy powodują, że rękopisami archiwalnymi (głównie o charakterze urzędowym i pochodzącymi od osób prywatnych) i bibliotecznymi (przede wszystkim spuściznami osobowymi) posiłkują się w badaniach przedstawiciele wielu dyscyplin naukowych.
[…]Kompletna korespondencja, zwłaszcza ta prowadzona przez lata z różnymi adresatami, pozwala między innymi scharakteryzować panującą w nauce atmosferę. Walory poznawcze korespondencji naukowców, podobnie jak i innych części archiwów prywatnych, polegają także na wskazaniu związków między naukowcami a instytucjami badawczymi. Listy mogą stanowić przyczynek do budowy monografii placówek i organizacji, z którymi piszący współpracowali. […]
Materiały źródłowe do biografii naukowej ks. prof. Wincentego Myszora (katalog z opracowaniem) autorstwa Agnieszki Gołdy i Katarzyny Tałuć jest zbiorem opisów materiałów zachowanych w Archiwum Archidiecezjalnym w Katowicach. Ze zbioru wybrano te listy, które ukazują starania i zabiegi Księdza Profesora o zbudowanie własnego warsztatu naukowo-badawczego, a więc korespondencję z wydawnictwami, księgarniami i bibliotekami, np. w sprawie nadesłania zamówionych publikacji. […] Do katalogu włączone zostały ponadto opisy listów wymienianych z pracownikami nauki, przedstawicielami środowiska teologów, patrystów i filozofów zrzeszonych w Komisji Bizantynologicznej Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk, organizatorami spotkań, konferencji i sympozjów, w których ks. W. Myszor brał udział, ponadto z redaktorami czasopism naukowych, jak np. „Ateneum Kapłańskiego”, „Ruchu Biblijnego i Liturgicznego” i pracownikami redakcji ważnych dla nauki opracowań encyklopedycznych, z którymi współpracował, w tym Encyklopedii katolickiej oraz Encyklopedii filozofii. […]
Z uwagi na charakter korespondencji oraz zamierzenia prezentowanego katalogu stworzono wykaz opisów bliższych zawartością do stosowanych w bibliografach/katalogach bibliotecznych, ponieważ każdy z listów stanowi odrębną jednostkę bibliograficzną i pozycję rejestru. Całość wyselekcjonowanej korespondencji podzielono na dwie części – Listy od ks. Wincentego Myszora w układzie chronologicznym oraz Listy do ks. Wincentego Myszora również w układzie chronologicznym. Takie uporządkowanie opisów pozwala prześledzić rozwój korespondencji z poszczególnymi osobami i instytucjami. Na pierwszą część złożyło się 50 opisów, a na drugą, znaczenie obszerniejszą, 456 (na końcu zestawiono listy o nieustalonej datacji). Opis bibliograficzny pojedynczego listu składa się z konsekwentnie odnotowanych elementów: tytuł (nazwa osobowa nadawcy/odbiorcy listu), miejsce nadania/napisania listu, data (dzienna, miesięczna lub przynajmniej roczna), określenie formy korespondencji (maszynopis, rękopis, komputeropis, wydruk e-maila), określenie języka listu, sygnatura (AAKat. Spuś. W.M. 169/...126) oraz numer karty/kart, na których znajduje się konkretny list. Każdy z opisów otrzymał również adnotację wskazującą treść korespondencji – przy czym podkreślone zostały te wątki, które dotyczyły spraw nauki. Stworzenie adnotacji wymagało odrębnych kwerend bibliotecznych i bibliograficznych, które pozwoliły na ustalenie prawidłowych opisów dokumentów wymienionych w treści listów czy też potwierdzenie lub zbadanie faktów charakteryzowanych w korespondencji.
Materiały źródłowe do biografii naukowej ks. prof. Wincentego Myszora (katalog z opracowaniem) autorstwa Agnieszki Gołdy i Katarzyny Tałuć stanowi wydawnictwo komplementarne wobec opracowania: Materiały źródłowe do biografii naukowej ks. prof. Wincentego Myszora (wybór korespondencji), wstęp i edycja Katarzyna Tałuć, Katowice 2019 (Źródła do Dziejów Kościoła Katolickiego na Górnym Śląsku 24).