Sławne Nieszpory w Chełmie Ślaskim, pod red. Anety Pisz i Rafała Kozubka, Chełm Śląski 2018, Broszura ss. 36, + płyta CD z nagraniem. Wydawnictwo WueM.
Uczestnictwo w nieszporach było w przeszłości powszechnym zwyczajem w parafiach. W niedzielne popołudnie wierni udawali się do kościoła, by wziąć udział w liturgii godzin, która była uświęceniem całego dnia. Duszpasterze od dawna troszczyli się o jak najlepszą formę odprawiania tego nabożeństwa. Ks. Aleksander Lissek, proboszcz parafii chełmskiej w latach 1899-1904, wprowadził zwyczaj śpiewu uroczystych nieszporów, zwanych „Sławnymi nieszporami”, które wcześniej były znane na ziemi raciborskiej i prudnickiej.
Odegrały one istotną rolę w umacnianiu ducha polskości w okresie wzmożonej germanizacji. Tradycję śpiewania „Sławnych nieszporów” kontynuowały następne pokolenia chełmian. Zwyczaj ten trwa nadal: śpiewa się je w chełmskim kościele w uroczystość odpustową Trójcy Przenajświętszej, w rocznicę poświęcenia kościoła parafialnego (w niedzielę po 21 września) i w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Są również śpiewane w sąsiednim Goławcu, który przynależał do chełmskiej parafii do lat 60. XX wieku.
Dzięki staraniom Fundacji im. ks. prof. Wincentego Myszora doszło do nagrania tego unikalnego w skali całego Ślaska nabożeństwa aby w ten sposób utrwalić dla przyszłych pokoleń to szczególne dziedzictwo kultury duchowej i muzycznej. Nagranie uroczystych nieszporów chełmskich, któremu towarzyszy wprowadzenie historyczne autorstwa znanego muzykologa ks. prof. Antoniego Reginka ma nie tylko wartość dokumentacyjną, ale przede wszystkim stanowi świadectwo zaangażowania religijnego parafian, którzy licznie uczestniczyli w nabożeństwie, włączając się we wspólny śpiew. Pozwala ponadto dostrzec znaczenie modlitwy liturgicznej w życiu parafii. (Słowo wstepne)
czytaj omówienie: Helena Synowiec, Sławne Nieszpory.